Hvað er langt síðan þú tókst þér tíma frá öllu og öllum til að eyða með sjálfri/sjálfum þér?
Hvað er langt síðan að þú sýndir sjálfri/sjálfum þér sömu ást og umhyggju og þú veitir öllum öðrum?
Ekki týna sjálfri/sjálfum þér
Margir gefa mikið af sér til annarra og gleyma alveg sjálfum sér, en slíkt skapar ójafnvægi. Með því vanrækja þeir heilsu sína, gleyma draumum sínum, þörfum og þrám. Þeir gleyma í raun hverjir þeir eru, en án þess að fatta það. Þessir einstaklingar týna sjálfum sér smátt og smátt sem leiðir til þess að þeir þekkja sig sjálfa ekki nógu vel.
Þannig eigum við ekki að koma fram við okkur sjálf. Þegar þú virkilega elskar og berð umhyggju fyrir einhverjum þá eyðir þú tíma með þeim einstaklingi ekki satt? Það sama áttu að gera fyrir sjálfa/n þig. Þú átt skilið jafnmikla athygli, ást og umhyggju og allir aðrir, og áður en þú væntir þess að fá þetta frá öðrum, ættirðu að læra að umvefja sjálfa/n þig.
„We are all alone, born alone, die alone, and—in spite of True Romance magazines—we shall all someday look back on our lives and see that, in spite of our company, we were alone the whole way. I do not say lonely—at least, not all the time—but essentially, and finally, alone. This is what makes your self-respect so important, and I don’t see how you can respect yourself if you must look in the hearts and minds of others for your happiness.“ ~ Hunter S. Thompson
9 ástæður fyrir því að þú ættir að eyða meiri tíma með sjálfri/sjálfum þér
1. Þú lærir að þekkja sjálfa/n þig
Þú ert mikilvægasta manneskjan í þínu lífi og leikur aðalhlutverkið í þinni eigin lífssögu. Um leið og þú ferð að taka tíma til að eyða með sjálfri/sjálfum þér, að vera þú sjálf/sjálfur og að þekkja sjálfa/n þig lærir þú að hlusta á þitt eigið hjarta og sál og þú kynnist þér á algjörlega nýjan hátt. Þú ferð að þekkja þig eins og þú raunverulega ert.
„A human being has so many skins inside, covering the depths of the heart. We know so many things, but we don’t know ourselves! Why, thirty or forty skins or hides, as thick and hard as an ox’s or bear’s, cover the soul. Go into your own ground and learn to know yourself there.“ ~ Meister Eckhart
2. Þú lærir að vera ein/n án þess að vera einmanna
Orson Welles hafði rétt fyrir sér þegar hann sagði: „Við erum fædd ein og við deyjum ein“. Við fæðumst inn í þennan heim alein þrátt fyrir að við eigum fjölskyldu okkar og vini, auk allra þeirra sem við kynnumst á lífsleiðinni. Þrátt fyrir alla sem við höldum nálægt hjarta okkar munu samt koma stundir sem okkur líður eins og við séum algjörlega ein.
Og þótt það sé ógnvekjandi á köflum þurfum við að læra að umfaðma slíka tíma og læra að elska, meðtaka og umvefja okkur sjálf og finna frið í okkur eins og við erum. Fyrir rest lærum við að vera ein með sjálfum okkur án þess að vera einmanna og hrædd.
3. Þú lærir að elska og meðtaka sjálfa/n þig
Þú ræður hvort þú trúir því eða ekki, en því meiri tíma sem þú eyðir með sjálfri/sjálfum þér, því meira lærir þú að sættast við sjálfa/n þig og umfaðma. Þú sættist við gallana, mistökin og vankantana. Þar af leiðandi muntu hafa miklu meiri ást að gefa, ekki bara þeim sem eru í kringum þig heldur líka sjálfri/sjálfum þér.
„Love yourself—accept yourself—forgive yourself—and be good to yourself, because without you the rest of us are without a source of many wonderful things.“ ~ Leo F. Buscaglia
4. Þú lærir að lifa í takt við tilgang lífs þín.
Rumi sagði svo fallega: „Allt í alheiminum er innra með þér, biddu sjálfa/n þig um allt“. Hjarta þitt þekkir farveginn sem er ætlaður þér, það veit hver þau verkefni eru sem bíða þín og hvað þér er ætlað að gera í þessum heimi. Ef þú staldrar aðeins við og tekur þér smá pásu frá þínu daglega amstri, frá fólkinu í kringum þig, frá öllum látunum, muntu heyra í hjarta þínu og tengja við þann tilgang sem þér er ætlaður á þessari lífsleið.
5. Þú lærir að vera þú, ekki það sem allir í kringum þig halda að sért þú
Frá því við erum lítil er okkur kennt að vera meira eins aðrir og minna við sjálf. En það fallega við það að eyða meiri tíma með sjálfum sér er að þú frelsar þú þig frá þeim hugarvígum að þú þurfir að vera eins og þessi eða hinn, og þú losnar undan þeim takmörkunum í lífi þínu sem þeim fylgir.
Þú munt finna kraft og hugrekki til að vera þú og það sem þú ert í raun og veru, ekki það sem aðrir telja að þú sért. Þú þarft ekki að lengur að fela þann einstakling sem þú hefur að geyma.
„There is a voice inside of you that whispers all day long, „I feel this is right for me, I know that this is wrong.“ No teacher, preacher, parent, friend or wise man can decide what’s right for you–just listen to the voice that speaks inside.“ ~ Shel Silverstein
6. Þú uppgötvar að þú ert stærri en öll vandamál þín
Það er ómetanlegt að eiga fjölskyldu og vini sem eru til staðar fyrir mann þegar í harðbakkann slær. En þeir tímar munu koma í lífi þínu að enginn getur verið til staðar. Sumar orrustur þarf maður einfaldlega að heyja ein/n. Og með því að eyða tíma með sjálfum sér verður maður sterkari og harðari af sér. Það eitt gefur þér visku, hugrekki og kraft til að eiga við hlutina.
Með tímanum lærir þú að þú ert miklu stærri en vandamálin. Og þú óttast ekki þau sem koma á eftir því þú ert ekki lengur hrædd/ur.
7. Þú uppgötvar verðmætið og kraftinn í þögninni
Þegar hugurinn þagnar og þú ert í ró. Þegar hugsanirnar trufla þig ekki og það er ekkert að segja, þar getur þú heyrt hjarta þitt tala við þig. Þar heyrir þú í sálinni og innsæi þínu. Þögnin er yndislegur kennari, hún hvíslar í eyra þér og hjálpar þér að skilja hlutina á þann hátt sem þú heyrir hvergi annarsstaðar.
Þegar maður tekur sér tíma til að vera einn með sjálfum sér, að anda inn og anda út skilur maður orð Ausonius‘ar þegar hann sagði: „He who does not know how to be silent will not know how to speak.“
8. Þú lærir að bera virðingu fyrri sjálfri/sjálfum þér
Margir eru svo vanir því að leita að viðurkenningu og samþykki frá öðrum. Þeir eru svo uppteknir að því að leita að ástinni á röngum stöðum og hafa misst tengslin við sig sjálf og það að þau eru nú þegar nóg. Þess vegna eru þau ennþá í ástlausum samböndum, í vinnum sem þau hata og svo framvegis – þau trúa því að þau séu ekki meira virði og þau eigi ekki meira skilið.
Það yndislega við það sem einveran gefur er að hún kennir okkur að virða okkur sjálf, að ganga í burtu frá öllu því sem þjónar okkur ekki lengur eða gerir okkur óhamingjusöm.
„Boosting your self-image and self-esteem so that you will no longer allow anything or anyone to make you feel like you are not enough – good enough, smart enough, worthy enough, beautiful enough, etc…“ , Robert Tew.
9. Þú lærir að sleppa takinu
Eitt af því erfiðasta sem við gerum í lífinu er að sleppa takinu á fólki, minningum, hlutum, reynslu og stöðum sem við elskum mest. Við höldum svo fast í allt og alla og óttumst að án þeirra séum við ekki neitt. En þegar við höldum svona fast í fólk eða hluti gerum við okkur ekki grein fyrir að það truflar þá ást sem við berum til viðkomandi persónu eða hlutar, og það dregur úr hreinleika og fegurð ástarinnar.
Þegar þú tekur þér reglulega tíma með sjálfri/sjálfum þér og opnar hjarta þitt og tengir þig við þína innri visku, muntu greina á milli hvort um er að ræða sanna ást eða hvort þú sért einfaldlega háð hlutnum eða manneskjunni. Þá muntu líka skilja að sönn ást frelsar.
„Love liberates. It doesn’t just hold—that’s ego. Love liberates. It doesn’t bind. Love says, I love you. I love you if you’re in China. I love you if you’re across town. I love you if you’re in Harlem. I love you. I would like to be near you. I’d like to have your arms around me. I’d like to hear your voice in my ear. But that’s not possible now, so I love you. Go.“ ~ Dr. Maya Angelou
Greinin birtist upphaflega á purposefairy.
