Þrengsli og stíflur í kransæðum eru meðal stærstu og alvarlegustu sjúkdóma mannkyns. En kransæðasjúkdómur hrjáir þúsundir Íslendinga og er algengasta dánarorsök okkar landsmanna.
Hreyfingin afar mikilvæg
Regluleg hreyfing dregur úr hættu á hjarta- og æðasjúkdómum og dauðsföllum af völdum þeirra.
Reglubundin hreyfing hefur áhrif á æðaþelið og bætir starfsemi þess, eykur meðal annars framleiðslu á köfnunarefnisoxíði, dregur úr tilhneigingu til segamyndunar, lækkar blóðþrýsting og blóðsykur og eykur HDL í blóði.
Regluleg þol- og styrktarþjálfun hefur enn frekari jákvæð áhrif og ber að hvetja alla til að stunda reglulega líkamsþjálfun til að stuðla að bættri heilsu. Kyrrseta er sjálfstæður áhættuþáttur kransæðasjúkdóms. Með meiri notkun tölvu og sjónvarps og alls kyns hjálpartækja við daglegt líf hefur kyrrseta í vestrænum samfélögum aukist verulega síðustu áratugi.
Vegna hinna skaðlegu áhrifa er oft talað um kyrrsetu sem „hinar nýju reykingar“ vestræns lífsstíls. Þannig er ekki nóg að hvetja fólk til að auka hreyfingu og líkamsþjálfun til að minnka áhættuna á hjarta- og æðasjúkdómum, heldur er ráðlegt að minnka kyrrsetu eins og hægt er.
Mikil áreynsla ekki nauðsynleg
Ekki þarf nauðsynlega mikla áreynslu til að hafa jákvæð áhrif á þessa þætti. Mælt er með því að nýta sér þau tækifæri til hreyfingar sem bjóðast á hverjum degi, til dæmis með því að nota stiga frekar en lyftur, ganga stuttar vegalengdir frekar en að ferðast í bíl og svo framvegis. Því meiri sem hreyfingin er, því betri áhrif á hjartaheilsuna.
Mælt er með blandaðri þol- og styrktarþjálfun þrisvar í viku ásamt daglegri hreyfingu við létt-meðalálag í 30 mínútur í senn.
Þessi grein er úr Kransæðabókinni.
